Iemand vraagt je om hem te helpen, eigenlijk heb je geen tijd en wil je ook niet, maar toch kun je geen NEE zeggen. Het voelt op dat moment alsof je geen keus hebt. Als het te vaak gebeurt, ga je om te voorkomen dat het weer gebeurt, situaties en contacten vermijden. Hierdoor wordt je vrijheid beperkt. Je kunt moeiteloos NEE zeggen als je je niet verplicht voelt om te helpen.
In het vorige artikel heb je kunnen lezen dat druk een geprojecteerde drang is, als komend van buiten. Zo is verplichting een geprojecteerd verlangen. Het is eigen verlangen dat je probeert te ontkennen. Omdat het verlangen van jou is, kan het niet verdwijnen. Het enige wat je kunt doen is, doen alsof ze van iemand anders zijn (projecteren). Zo kom je tot de overtuiging dat het verlangen niet Zelf is, maar vreemd, uitwendig. Dat wil zeggen dat als je een aanhoudend gevoel van verplichting hebt, het een teken is dat je iets doet waarvan je niet wil toegeven dat je het wil doen.
Als je een enorm verlangen hebt om te helpen, projecteer je eenvoudig je echte verlangen om te helpen. In je verzet hiertegen zal je dat nooit toegeven. Je zult volhouden dat je de verplichting juist voelt, omdat je niet wilt helpen. Maar dat kan niet helemaal waar zijn, want als je echt niet het verlangen hebt om te helpen, zou je je helemaal niet verplicht voelen. Het zou je niets kunnen schelen. Het is niet zo dat je niet wilt helpen, je wilt graag helpen, maar door dat verlangen te projecteren voel je dat anderen willen dat je helpt. Je verplicht voelen is niet het gewicht van de eisen van anderen, maar de eigen ontkende wil tot vriendelijkheid.
Wat moet je doen?
De eerste stap die je moet nemen is, dat je vrienden gaat worden met die vervelende gevoelens die symptomen genoemd worden en die je tot nu toe hebt verafschuwd. Dit betekent dat je jezelf moet toestaan om verplichting te voelen. Op het moment dat je het symptoom (verplichting) oprecht accepteert, accepteert je ook een groot gedeelte van de neiging (verlangen) dat in het symptoom verborgen zit. Het probleem zal meestal beginnen op te lossen.
Als het aan blijft houden ga je verder met de tweede stap. Het enige wat je moet doen, is bewust het symptoom verplichting te vertalen in zijn oorspronkelijke vorm. Verplichting “Ik moet” wordt verlangen “Ik wil”. Ja, ik wil helpen, het is mijn verlangen. Omdat je het bewust doet, maak je het weer van jezelf. Verplichting is verlangen. Het symptoom verdwijnt, omdat wordt gezien wat het in essentie is; verlangen. Je gaat nu weer keuzevrijheid ervaren; je kunt nu helpen of moeiteloos NEE zeggen.
Het is een kwestie van oefenen. Doe het elke keer als je verplichting voelt; 1. Accepteren 2. Vertalen; niet “Ik moet”, maar “Ik wil”.
Succes.